Saturday, 8 October 2011

Tolong Jangan Jatuh Cinta

Assalamualaikum

Firstly, aku nak minta maaf entry ni bukan untuk menyakiti sesiapa. Tapi aku cuma ingin mencari tempat untuk melepaskan apa yang aku rasa.

Kau tak pernah faham. Kau seksa aku. Kau seksa aku secara batin secara dalaman. Kau buat aku menangis kerana kau, hingga aku tak ada air mata lagi untuk menangis. Kau tahu tak tu? Ya, engkau lah. Bekas kekasih. Engkau, engkau yang aku sayang sepenuh hati aku dua tahun dulu. Kenapa kau tak pergi je dari ingatan aku? 

Kerana kau aku tak dapat terima lelaki lain dalam hidup aku. Ya kerana kau aku tak percaya pada lelaki lain. Kerana kau juga aku cuba-cuba terima orang lain walaupun aku tahu hati aku tak boleh terima mereka. Tujuannya cuma satu, untuk aku melupakan kisah kau dan aku. Kerana kau jugalah aku tinggalkan mereka. Maaf kepada orang yang aku rapat, kemudian aku pergi. Aku tak mahu menyakitkan hati korang semua. Aku tak mahu jadikan korang tempat aku melepaskan kesakitan aku, lalu aku pergi. Aku juga tak mahu korang menaruh harapan kepada aku. 

Kau tahu? Kerana kau aku pernah terfikir untuk menjadi seorang playgirl? Aku pernah terfikir yang diri aku ni tak layak untuk semua orang?   Kau tahu tak kerana kau aku fikir aku ni tak berguna? Kau pernah tahu tak kerana kau juga aku rasa maruah aku kat bawah tapak kaki kau? Kau tahu tak betapa peritnya aku rasa masa tu? Kau tahu tak semua tu?

Aku bukannya tak mahu terima kenyataan, kalau boleh aku nak buang terus rasa dan ingatan aku pada kau. Macamane aku rasa macam nak hantukkan kepala aku ke dinding, sampai aku hilang ingatan. Aku rasa macam nak baring atas rail keretapi biar aku kena langgar. Tapi aku masih waras. Kau sedap-sedap gembira dengan kekasih hati kau, kenapa perlu aku buat semua tu? Untuk sekali lagi kau ketawakan kebodohan aku?.

Secara jujurnya, aku tak pernah sayang mana-mana lelaki macammana aku sayang pada kau. Kau cinta pertama aku. Kau tahu tu kan? Menjadi gila hanya kerana kau. Buat benda bodoh hanya kerana kau.  Aku tak salahkan kau atas semua yang berlaku. Aku salahkan diri aku kerana jumpa kau dahulu.

Aku salahkan diri aku kerana cuba menjadi seseorang yang 'perlu' kau cintai. Maafkan aku juga kerana mungkin aku adalah orang yang cuba merosakkan hubungan kau dengan orang yang kau lebih cinta. Aku salahkan diri aku sendiri kerana menggilakan seseorang yang belum pasti sentiasa disisi selama-lamanya. Aku salahkan diri aku kerana jatuh cinta.

Aku kembali kepada-Nya kembali kepada Yang Maha Agung. Terima kasih kerana kau aku rapat dengan yang Mencipta. (Alhamdulillah) Aku lalui hari-hari mendatang keseorangan. Aku akui sangat susah untuk menerima orang lain walaupun ada yang cuba mengetuk pintu hati ini. Sesungguhnya, walaupun kau masih ada dalam ingatan aku, tapi kau sudah tak ada tempat di hatiku.  Semoga kau bahagia dengan pilihan kau.

Aku akui pintu hatiku sudah mula dibuka untuk seseorang. Tapi aku tak tahu samada dia merasakan yang sama ataupun tidak. Sedikit demi sedikit ingatan aku pada kau mula hilang. Tapi aku sering mengingatkan diri sendiri supaya tidak menyayangi orang lain melebihi diri sendiri. Itu juga disebabkan kau. Aku berharap dia bukan seperti kau. 

*p/s: jangan jatuh cinta atau menerima cinta kalau belum bersedia. Sebab kau akan seksa orang yang benar-benar jatuh cinta dengan kau.

1 comment: